Weekendje Kanchanaburi

11-11-2011:

Vandaag vertrokken we in alle vroegte (05.00) richting Kanchanaburi. Hier hebben we het hele weekend veel bezichtigd en van alles gedaan.

Floathing market:

Als eerste zijn we vandaag naar een floathing market geweest. Hier werden we met een bootje rond gevaren en dan kon je in de kraampjes van alles kopen. Het was best leuk om hier even rond te varen. Alleen in alle winkeltjes verkochten ze vrijwel hetzelfde.

Woodcraft:

Na de markt zijn we naar een Woodcraft werkplaats gegaan. Hier kon je zien hoe de Thaise mensen hout bewerkten en er de mooiste dingen van maakten. Met als bedoeling dan wij toeristen er wat zouden kopen. Dit heb ik niet gedaan. Het was wel mooi maar ja wat moet je er mee. Het was wel leuk om te zien hoe secuur de mensen dit konden en wat voor soort beitels en vijltjes ze gebruikten.

Olifanten ritje:

Nu werd het eindelijk was spannender. Geen marktjes of winkeltjes waar ze hout verkopen maar een olifanten rit langs en door de rivier. We mochten zelf op het hoofd van de olifant zitten en de man die hem hoorde te besturen klom er dan af om foto’s te maken. Erg leuk en bij de rivier had je een mooi uitzicht.

Bamboo rafting:

De naam klinkt heel avontuurlijk maar dat was het ook. Je werd op een bamboovlot stroom opwaarts getrokken door een motorbootje. Daarna ging je rustig met de stroming mee weer terug naar het begin punt. Het was wel mooi dat je zo veel van de rivier te zien kreeg en alles rustig kon bekijken maar raften was et niet echt.

’s Avonds zijn we lekker wat gaan eten bij een restautrantje in het dorp. Daarna werden we weer terug gebracht naar onze appartementen die op de rivier dreven. Vanuit je terras had je mooi uitzicht op de rivier. Alleen jammer van de muggen. Hier hebben we toen nog lekker wat biertjes gedronken.

12-11-2011:

Vandaag stonden we om 7 uur op. Het ontbijt was om half 8 en om 8 uur zouden we weer opgehaald worden om richting hell fire pass te gaan. De bus was echter weer wat later als verwacht. ‘’Welcome To Thailand’’

Hell Fire Pass:

Hell fire pass is een indrukwekkende kloof die door POW ‘s (prisoners of war) en ingehuurde Aziaten tijdens de 2e wereld oorlog is uitgehakt in een gebergte in de buurt van Kanchanaburi. De Japanners hadden namelijk al een groot gedeelte van Zuidoost Azië veroverd en waren een aanval op India aan het voorbereiden. Hiervoor hadden ze goede aanvoer routes nodig om hun manschappen van goed materiaal te voorzien. Daarvoor hadden ze de Thailand-Burma rail bedacht. Deze bijna 500 km lange rails is in zijn geheel aangelegd door POW’s en ingehuurde arbeiders. Deze werden slecht betaald en kregen maar weinig te eten. Ze hadden werkdagen van 18 uur per dag. Bij het maken van deze spoorlijn zijn veel mensen omgekomen. Waaronder een hoop Nederlanders die gevangen waren genomen in de Indische kolonie. Een spreuk die daar op een plaquette geschreven stond zal me nog lang bij blijven. ‘’WHEN YOU GO HOME, TELL THEM OF US AND SAY WE GAVE OUR TOMMOROW, FOR YOUR TODAY’’. Bij de pass was ook een museum. Hier kon je de gereedschappen bezichtigen en het verhaal over de pass tot in detail lezen. Als je bij de pass zelf wilde komen moest je eerst een tocht omlaag afleggen. Dit is dezelfde tocht die de werkers toen der tijd iedere dag ook af moesten leggen om bij hun werkplaats te komen. Alleen hadden ze er nu wat betere trapjes gemaakt. Erg indrukwekkend allemaal. Het was jammer dat we er maar kort de tijd hadden.

Sai Yuk Noi Waterval:

Na dit indrukwekkende verhaal gingen we naar de Sai Yuk Noi watervallen. Dit was een mooie grote waterval waar je lekker kon zwemmen en mooie foto’s kon maken.

Lunch:

Na de waterval gingen we met z’n alle lunchen om de nodige energie te vergaren om de kajak tocht die erna volgde te kunnen afleggen.

Kajakken:

We werden in 2 persoons kajakken ingedeeld en moesten een stuk van ongeveer 5 km afleggen. Gelukkig stroom afwaarts. We hoefden dus eigenlijk alleen maar te sturen. Dit viel echter niet altijd mee omdat er af en toe boten langs kwamen die voor hoge golven zorgden. Dit was een leuk tochtje over de rivier kwae en weer een ervaring rijker. Het was erg leuk om te doen.

13-11-2011:

Erawan:

Het absolute hoogte punt van onze trip. Wat is dit een mooi stukje natuur zeg. De Erawan watervallen zijn ingedeeld in 7 trappen. Om bij de 7^e te komen moet je eerst een lange tocht door de jungle en bergen afleggen. Dit alleen al was erg mooi en leuk om te doen. De watervallen deden er echter nog een schepje bovenop. Mooi blauw water, gevuld met een heleboel vissen was overal omlaag kom denderen. Bij de 7^e trap hebben we lekker even gezwommen en mooie foto’s gemaakt. Daarna zijn we weer rustig omlaag gelopen om nog wat andere foto’s te maken en we wilde graag bij de 4^e trap van de rotsen afglijden. Dit was ook weer erg tof om te doen. Het water was super verfrissend. Wat wel even lekker was naar zo’n lange beklimming. We kregen hier 3 uur om rond te kijken maar ik had me hier ook makkelijk een hele dag kunnen vermaken.

Bridge over river kwae:

Deze brug, bekent van vele films, is ook een onderdeel van de Thailand Burma spoorlijn. Het stelde echter niet heel veel voor maar toch wel leuk om even gezien te hebben. We zijn er ook nog met een treintje overheen gereden om zo ook aan de andere kant van de rivier wat rond te kunnen kijken. Het verhaal er achter is dus vele male mooier als de brug zelf.

War Cemetery ‘’Their name liveth forever more’’:

Dit was de afsluiting van onze trip. Op deze begraafplaats liggen ongeveer 6000 mensen begraven die gestorven zijn tijdens te bouw van de Thailand Burma spoorlijn. Waaronder ongeveer 1800 Nederlanders. Indrukwekkend om te zien en vooral om te kijken naar de opschriften op de stenen. Veel van hen waren niet ouder als ik nu. Erg raar dus.

Na een kort bezoekje aan de begraafplaats gingen we met de bus terug naar Jomtien. Ongeveer 4 uurtjes rijden. Best moe kwamen we rond 9 uur aan in ons hotel. Waarna we nog even wat gedronken hebben en daarna zijn we lekker gaan slapen.

Het was een mooi weekend. Iets om niet snel te vergeten. Indrukwekkend en mooi.